Aan de totstandkoming van deze digitale encyclopedie wordt nog gewerkt.

Piet de Wit: verschil tussen versies

Uit De historische en eigentijdse encyclopedie van Eindhoven
Ga naar: navigatie, zoeken
Regel 1: Regel 1:
  
'''Petrus Cornelis (Piet) de Wit, boekbinder en directeur N.V. Boekbinderij P. de Wit.'''<br />
+
'''Petrus Cornelis (Piet) de Wit, boekbinder en directeur [[N.V. Boekbinderij P. de Wit]]'''<br />
  
 
* Woensel, 21 september 1914
 
* Woensel, 21 september 1914

Versie van 2 mrt 2014 om 15:51

Petrus Cornelis (Piet) de Wit, boekbinder en directeur N.V. Boekbinderij P. de Wit

  • Woensel, 21 september 1914

† Eindhoven, 3 juni 1975

woonhuis van Piet de Wit aan het Binnenpad (afb AMGB de Wit)
Piet de Wit in 1972/1973 (afb AMGB de Wit)

Piet is de tweede zoon van Aloijsius Laurentius de Wit (1884 - 1968) en Hendrica Catharina van Vroenhoven (1886 - 1953). Zij zijn zelfstandigen: moeder maakt de sigarenpoppen en vader maakt daarvan het eindproduct: de sigaar. Zijn geboortehuis aan het Binnenpad in Woensel is om een boom heen gebouwd. Het gebied heet ‘De Bussels’ en het ligt tussen de huidige Marconilaan, Lijmbeekstraat en de spoorlijn Eindhoven-Den Bosch. Als enige vooropleiding heeft Piet de lagere school doorlopen. Daarna is hij gaan werken bij de Eindhovense boekhandel Koonings. Daar heeft hij het vak van boekbinder geleerd. In de crisistijd (de jaren ’30) is hij ontslagen.

het bedrijf achter het woonhuis aan de Harmoniestraat (afb AMGB de Wit)

In Tongelre liep hij van villa naar villa en vroeg Philipsdirecteuren of ze werk voor hem hadden. Omdat hij elke keer ”nee” hoorde, heeft hij uiteindelijk zes dubbeltjes geleend en heeft daarmee op 22-jarige leeftijd succesvol een eigen boekbinderij opgestart. In april 1942 trouwt hij met Henrica Cornelia (Riek) van de Ven (1915 – 1993). Ze gaan wonen aan de Harmoniestraat 15F.

De bescheiden onderneming uit de jaren ’30 is in de jaren na de Tweede Wereldoorlog uitgegroeid tot de volwassen boekbinderij P. de Wit. In de jaren ’60 wordt de bedrijfsvorm omgezet in een N.V. en sinds 2002 is het overgenomen door de Roto-Smeetsgroep uit Weert.

Van zijn vader erfde hij plichtsbesef, van zijn moeder uitdaging. Aan velen heeft hij werk verschaft, het dagelijkse brood, kansen, een toekomst, een bestaanszekerheid en doorgroeimogelijkheden. Piet de Wit, met zes jaar lagere school en gestart met 6 geleende dubbeltjes, mag nog steeds trots zijn op zijn visie, ondernemerschap en doorzettingsvermogen. Piet heeft financieel en adviserend veel bijgedragen aan projecten voor het stichten van de kinderziekenhuizen in India (Jabalpur) en in Midden Afrika (Kipatimoe). Het echtpaar is kinderloos gebleven, maar veel kinderen in India en Afrika heeft hij door zijn inzet

Piet de Wit in 1962 (afb AMGB de Wit)

een toekomst gegeven. Hij kreeg voor deze belangeloze activiteiten de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice, opgespeld door de abt van de Achelse Kluis. Piet is begraven op de Algemene begraafplaats de Oude Toren.


Geraadpleegde bronnen:

’Hallenweg’ (uitgave: KvK & F te Eindhoven)
Eindhovens Dagblad 19 november 1959
Nieuwe Eindhovense Krant: 18 en 28 november 1959
Intergrafia (weekblad voor de grafische en aanverwante bedrijven: 7 december 1959
Graficus (weekblad voor de grafische vakken in Nederland: 17 november en 8 december 1959)
Magnus (Orgaan van de Nederlandse Bond van Boekbinders-Patroons: 5 december 1959
brochures, receptieboeken, feestgids tienjarig bestaan en mondelinge overleveringen door familieleden, onder meer Piet en Riek de Wit – van de Ven.