Schenkelaars

Schenkelaars, Muziekinstrumentenfabriek.

Trompet met koffer Schenkelaars Agate 111316 Costa Rica

Harrie (Hendricus) Schenkelaars

• Gestel 8 november 1896
  

† Waalre 27 februari 1979

Harrie Schenkelaars trouwt op 19 januari 1922 te Eindhoven met Maria Elisabeth Josephina van de Wiel (Stratum 1895 - Waalre 1971) en is dan magazijnmeester bij een sigarenfabriek. Daarnaast speelt hij (schuif)trombone in het Rembrandt Theater en verkoopt blaasinstrumenten van de Gebr. De Prins uit Antwerpen.

Wanneer hij een oud-medewerker van de firma Van Engelen uit Lier kan aantrekken begint hij op 11 april 1928 een eigen werkplaats aan de Willemstraat 61, waar in 2018 Restaurant Boon zit, en een winkeltje aan de Kleine Berg. Vanaf 1934 verhuisde hij de winkel en de werkplaats naar een oude fabriekshal van de firma Nolte aan de Bleekstraat. Die straatnaam is inmiddels gewijzigd in Vestdijk, het deel aan de Stratumse kant van de Dommel.
Aanvankelijk worden er trombones gebouwd, later ook waldhoorns, trompetten, tuba’s en slagwerk. In 1949 komen de zonen Gerard en Dulf en schoonzoon Joop Brekoo als vennoten in de zaak.
Vanwege de geweldige groei, met name door de export naar Amerika, wordt in 1953 een nieuwe fabriek aan de Ruysdaelbaan in gebruik genomen.
Een en ander valt samen met het 25-jarig bestaan. Het personeel biedt dan een bronzen plaquette aan, die zich nu in de collectie van Museum Kempenland Eindhoven bevindt.
Ook heeft de fabriek een filiaal in Veldhoven, waar alleen saxofoons worden geproduceerd. Voor die saxofoonproductie en -ontwikkeling wordt een telg van de beroemde Keilwerth familie aangetrokken. Keilwerth is en was een begrip in die wereld, eerst in Tjechië en later in West Duitsland.

Trombone van de firma Schenkelaars

In 1956 verhuist Harrie Schenkelaars naar Waalre, hij wordt ridder in de Orde van Oranje Nassau en overlijdt aldaar. Uit zijn In Memoriam blijkt dat hij instructieavonden door het hele land en in België heeft verzorgd en dat hij ‘jonge muziekgezelschappen les heeft gegeven, hun dirigent was en ze hielp tot volle bloei te komen. Honderden mensen hebben dank zij hem de muziek ontdekt en leren spelen.’ In Eindhoven is Harrie Schenkelaars onder meer dirigent geweest van de befaamde Harmonie Musis Sacrum.

Inmiddels was het bedrijf verkocht aan de ondernemer Albregts, die het later weer verkocht aan een Amerikaans bedrijf. Onder directoraat van Joop (Johannes Cornelis) Brekoo (1922-2010) verhuist het bedrijf nog naar Best maar gaat failliet, vooral door concurrentie van aanvoer van nieuwe instrumenten uit Japan, met name Yamaha. De inventaris wordt naar First Brass in Noordwijk verkocht en later naar Adams Muziekinstrumenten in Thorn doorverkocht.

Net zoals bij het Philipsbedrijf zijn er diverse ‘spin offs’ ontstaan doordat ex-medewerkers voor zichzelf begonnen. Oud-medewerker Kobussen zet een eigen bedrijf Royal Kobo te Maarheeze op. Zo ook Groenemans in Heeze, Mary Holland in Veldhoven/Eindhoven en Van Geffen in Eindhoven.
Brekoo startte een volledig andersoortig bedrijf op. De schilderijenhandel MondiArt International BV te Best werd later door zoon Hem Brekoo voortgezet.

Bij de opening van het Eindhovense stadhuis in 1969 heeft de firma Schenkelaars een grote gong aangeboden, die lang heeft gestaan in de burgerhal bij de raadszaal.

Bronnen:
Dirk-Jan Westerwoudt, Schenkelaars: vijftig jaar koperblaasinstrumenten. Goud in toeten en blazen, in: Eindhovens Dagblad van 15 april 1978, 23
Peter Thoben, Aanwinst bronzen plaquette, in: Museum Kempenland Eindhoven Nieuws 12 (september 2003), 6-7
Persoonlijke mededelingen van Dulf Schenkelaars,(1928-2018), de laatste van de voormalige vennoten, (volgens een notitie via Wim Vlemmix).