Aan de totstandkoming van deze digitale encyclopedie wordt nog gewerkt.
Harrie Pardoel: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Pardoel, Harrie''' (Henricus Petrus), Eindhoven 9 september 1921 – 2 september 2005 Eindhoven. Opgegroeid in Philipsdorp werkt hij, [[Bestand:pardoelS.jpg|lef...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Pardoel, Harrie''' (Henricus Petrus), Eindhoven 9 september 1921 – 2 september 2005 Eindhoven. Opgegroeid in Philipsdorp werkt hij, [[Bestand:pardoelS.jpg|left|frame]]wanneer hij de kunst in wil, op het edelsmeedatelier Jac Wijnhoven en volgt tekenlessen bij Kees Timmering. Na één jaar Koninklijke School voor Kunst, Techniek en Ambacht in Den Bosch werkt hij van 1937 tot 1941 als leerling-edelsmid bij Cordang & Van Maarschalkerweerd ter plaatse en krijgt op de Ambachtsavondschool te Eindhoven hand- en lijntekenen van Huub van Baar en Theo Hoppenbrouwers. Via het instituut van Karel Vermeeren behaalt hij in 1942 de akte L.O. Tekenen en tekent hij bij de Eindhovense Schetsclub. Met vriend Peer van den Molengraft verblijft hij in het Limburgse Honthem en later in Deurne. Hij gaat mee met hospita Marie van Houts en Peer op bedevaart naar Lourdes, maar blijft op de woonboot Maria Ignatia te Parijs achter. Daar loopt hij de ziekte van Weil op. Zijn Eindhovense kunstenaarsvrienden Harrie Heinemans en Bart van ’t Hul treffen hem er doodziek aan. Als lid van Kunstkring De Kempen – en later Sociëteit Cultureel Contact – exposeert hij regelmatig in die jaren. Ook fietst hij met Kees Bol en Janus Sibens in 1950 naar Frankrijk. Geïnspireerd door het werk van Chagall, Tijtgat en Kruyder oogt zijn vormentaal naïef, primitief en voor Eindhovense begrippen te modern. De negatieve kritiek op zijn deelname aan de expositie Elf beeldende kunstenaars uit Brabant in het Van Abbemuseum in 1953 werkt verlammend op zijn kunstenaarschap. Wanneer hij in 1955 niet in de contraprestatie opgenomen wordt, begint hij met Jan Michels reclamestudio Avanti, maar het jachtig bestaan ligt hem niet. In 1959 wordt hij docent aan het Jeugdatelier van de Stichting Kunstzinnige Vorming Eindhoven tot zijn pensionering in 1983. In 1963 verhuist hij naar Waalre, in 1967 treedt hij in het huwelijk met Corry Meeboer (1931-1978) en ze nemen twee jonge pleegkinderen aan, voor wie hij na haar dood blijft zorgen. Vanaf de jaren 1950 heeft hij Spaans gestudeerd en treedt voor vluchtelingen op als tolk en vertaler; hij richt de vereniging Gabriela Mistral in Eindhoven op. In 1988 kan hij Zuid-Amerika bezoeken, welke reis hem inspireert tot een tweede actieve werkperiode met als bekroning een overzichtstentoonstelling in Museum Kempenland Eindhoven. Ook dan werkt hij zijn veelal verhalende onderwerpen direct uit in doorwerkte kleurvlakken. | '''Pardoel, Harrie''' (Henricus Petrus), Eindhoven 9 september 1921 – 2 september 2005 Eindhoven. Opgegroeid in Philipsdorp werkt hij, [[Bestand:pardoelS.jpg|left|frame]]wanneer hij de kunst in wil, op het edelsmeedatelier Jac Wijnhoven en volgt tekenlessen bij Kees Timmering. Na één jaar Koninklijke School voor Kunst, Techniek en Ambacht in Den Bosch werkt hij van 1937 tot 1941 als leerling-edelsmid bij Cordang & Van Maarschalkerweerd ter plaatse en krijgt op de Ambachtsavondschool te Eindhoven hand- en lijntekenen van Huub van Baar en Theo Hoppenbrouwers. Via het instituut van Karel Vermeeren behaalt hij in 1942 de akte L.O. Tekenen en tekent hij bij de Eindhovense Schetsclub. Met vriend Peer van den Molengraft verblijft hij in het Limburgse Honthem en later in Deurne. Hij gaat mee met hospita Marie van Houts en Peer op bedevaart naar Lourdes, maar blijft op de woonboot Maria Ignatia te Parijs achter. Daar loopt hij de ziekte van Weil op. Zijn Eindhovense kunstenaarsvrienden Harrie Heinemans en Bart van ’t Hul treffen hem er doodziek aan. Als lid van Kunstkring De Kempen – en later Sociëteit Cultureel Contact – exposeert hij regelmatig in die jaren. Ook fietst hij met Kees Bol en Janus Sibens in 1950 naar Frankrijk. Geïnspireerd door het werk van Chagall, Tijtgat en Kruyder oogt zijn vormentaal naïef, primitief en voor Eindhovense begrippen te modern. De negatieve kritiek op zijn deelname aan de expositie Elf beeldende kunstenaars uit Brabant in het Van Abbemuseum in 1953 werkt verlammend op zijn kunstenaarschap. Wanneer hij in 1955 niet in de contraprestatie opgenomen wordt, begint hij met Jan Michels reclamestudio Avanti, maar het jachtig bestaan ligt hem niet. In 1959 wordt hij docent aan het Jeugdatelier van de Stichting Kunstzinnige Vorming Eindhoven tot zijn pensionering in 1983. In 1963 verhuist hij naar Waalre, in 1967 treedt hij in het huwelijk met Corry Meeboer (1931-1978) en ze nemen twee jonge pleegkinderen aan, voor wie hij na haar dood blijft zorgen. Vanaf de jaren 1950 heeft hij Spaans gestudeerd en treedt voor vluchtelingen op als tolk en vertaler; hij richt de vereniging Gabriela Mistral in Eindhoven op. In 1988 kan hij Zuid-Amerika bezoeken, welke reis hem inspireert tot een tweede actieve werkperiode met als bekroning een overzichtstentoonstelling in Museum Kempenland Eindhoven. Ook dan werkt hij zijn veelal verhalende onderwerpen direct uit in doorwerkte kleurvlakken. | ||
Peter Thoben, Kunstschilder-beeldhouwer Harrie Pardoel. Een verteller in kleuren, Eindhoven 1992 | Bronnen: | ||
======Peter Thoben, Kunstschilder-beeldhouwer Harrie Pardoel. Een verteller in kleuren, Eindhoven 1992====== | |||
Versie van 17 apr 2013 13:50
Pardoel, Harrie (Henricus Petrus), Eindhoven 9 september 1921 – 2 september 2005 Eindhoven. Opgegroeid in Philipsdorp werkt hij,
wanneer hij de kunst in wil, op het edelsmeedatelier Jac Wijnhoven en volgt tekenlessen bij Kees Timmering. Na één jaar Koninklijke School voor Kunst, Techniek en Ambacht in Den Bosch werkt hij van 1937 tot 1941 als leerling-edelsmid bij Cordang & Van Maarschalkerweerd ter plaatse en krijgt op de Ambachtsavondschool te Eindhoven hand- en lijntekenen van Huub van Baar en Theo Hoppenbrouwers. Via het instituut van Karel Vermeeren behaalt hij in 1942 de akte L.O. Tekenen en tekent hij bij de Eindhovense Schetsclub. Met vriend Peer van den Molengraft verblijft hij in het Limburgse Honthem en later in Deurne. Hij gaat mee met hospita Marie van Houts en Peer op bedevaart naar Lourdes, maar blijft op de woonboot Maria Ignatia te Parijs achter. Daar loopt hij de ziekte van Weil op. Zijn Eindhovense kunstenaarsvrienden Harrie Heinemans en Bart van ’t Hul treffen hem er doodziek aan. Als lid van Kunstkring De Kempen – en later Sociëteit Cultureel Contact – exposeert hij regelmatig in die jaren. Ook fietst hij met Kees Bol en Janus Sibens in 1950 naar Frankrijk. Geïnspireerd door het werk van Chagall, Tijtgat en Kruyder oogt zijn vormentaal naïef, primitief en voor Eindhovense begrippen te modern. De negatieve kritiek op zijn deelname aan de expositie Elf beeldende kunstenaars uit Brabant in het Van Abbemuseum in 1953 werkt verlammend op zijn kunstenaarschap. Wanneer hij in 1955 niet in de contraprestatie opgenomen wordt, begint hij met Jan Michels reclamestudio Avanti, maar het jachtig bestaan ligt hem niet. In 1959 wordt hij docent aan het Jeugdatelier van de Stichting Kunstzinnige Vorming Eindhoven tot zijn pensionering in 1983. In 1963 verhuist hij naar Waalre, in 1967 treedt hij in het huwelijk met Corry Meeboer (1931-1978) en ze nemen twee jonge pleegkinderen aan, voor wie hij na haar dood blijft zorgen. Vanaf de jaren 1950 heeft hij Spaans gestudeerd en treedt voor vluchtelingen op als tolk en vertaler; hij richt de vereniging Gabriela Mistral in Eindhoven op. In 1988 kan hij Zuid-Amerika bezoeken, welke reis hem inspireert tot een tweede actieve werkperiode met als bekroning een overzichtstentoonstelling in Museum Kempenland Eindhoven. Ook dan werkt hij zijn veelal verhalende onderwerpen direct uit in doorwerkte kleurvlakken.
Bronnen: