Aan de totstandkoming van deze digitale encyclopedie wordt nog gewerkt.

Reimond Speleers: verschil tussen versies

Uit De historische en eigentijdse encyclopedie van Eindhoven
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Speleers, prof. dr Reimond (Raymond Henri Louis of Reimond Hendrik Lodewijk) * Waas 9 maart 1876 † Aalst (B) 29 april 1951 Flamingant en oogarts. Als zoon van p...')
 
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4: Regel 4:
† Aalst (B) 29 april 1951
† Aalst (B) 29 april 1951


Flamingant en oogarts. Als zoon van postmeester Joannes Franciscus Speleers (1837-1908) en Joanna Adela Constancia Lescornez (1847-1930) wordt hij te Waas geboren. Na een opleiding tot oogarts aan de universiteit Leuven van 1894 tot 1900 en een studie keel-, neus- en oorgeneeskunde aan de Friedrich Wilhelms Universität Berlijn wordt hij in 1916 hoogleraar en zelfs plaatsvervangend rector magnificus in Gent.
Flamingant en oogarts. Als zoon van postmeester Joannes Franciscus Speleers (1837-1908) en Joanna Adela Constancia Lescornez (1847-1930) wordt hij te Waas geboren. Hij geniet een opleiding tot oogarts aan de universiteit Leuven van 1894 tot 1900 en een studie keel-, neus- en oorgeneeskunde aan de Friedrich Wilhelms Universität Berlijn. In 1904 trouwt hij met Justina Modesta Maria Reynaert (1880-1964). Ze krijgen vier kinderen. In 1916 wordt hij hoogleraar en zelfs plaatsvervangend rector magnificus in Gent.
Als hij in juni 1918 uit België vlucht na tot 12 jaar dwangarbeid veroordeeld te zijn moet hij bij professor Hendrik Burger (1864-1957) in Amsterdam zijn artsenexamen keel-, neus- en oorarts opnieuw afleggen om als bevoegd arts in Nederland te kunnen werken. Diens raad luidt zich in de groeisteden Eindhoven of Heerlen te vestigen. Op 18 mei 1921 komt hij met zijn gezin – in 1904 is hij met Justina Modesta Maria Reynaert (1880-1964) getrouwd en ze hebben vier kinderen – vanuit Katwijk naar Eindhoven, waar hij met een praktijk als oogarts en KNO-arts start op het bovenhuis van Markt 36a. Hij blijft zich in Nationaal Vlaams vaarwater bewegen en schrijft artikelen in het weekblad Vlaanderen (1922-1933) en in 1924 de brochure Is de Vlaamsche Beweging een nationale beweging, ja of neen? als antwoord op de voordracht van Frans Van Cauwelaert en als afwijzing van diens strategie.
Later betrekt hij het pand Raiffeisenstraat 20 op de hoek met de Vestdijk. Het is de bijeenkomstplek waar vele gevluchte Vlamingen samenkomen zoals Remi Bosselaers, Edmond Fabri, Karel De Schaepdrijver e.a. en de Eindhovense afdeling van de Groot-Nederlandse Vereniging.
In Eindhoven houdt hij voor de katholieke kring enkele lezingen o.a. ‘Waarnemingen van Thérèse Neumann, ook wel Resi von Konnersreut genoemd’ (april 1929) – hierover publiceert hij in het tijdschrift Roeping – en ‘Over den droom’ (januari 1934). Hij is een veelgevraagd graf- en herdenkingsredenaar o.a. voor ex-activisten in ballingschap Alfons Depla, Edmond Fabri, Jef van den Eynde, Hippoliet Meert en na de ‘uitdovingswet’ van 1929 bij de onthulling van het monument Lodewijk Dosfel te Gent in 1936.
Hij blijft sterk betrokken bij de Vlaamse Beweging met name via prof dr Karel Heyndrickx, voorzitter van de Vlaams-Hollandsche Vereeniging Hou ende Trou en het werkbestuur van de Groot-Nederlandsche actie. Ook onderhoudt hij contacten met zijn oud-hoogleraar Burger die voorzitter is van de Dietsche Bond, maar zich niet als nationaal-socialist manifesteert.
In 1940 volgt hij de overleden professor Daniël Van Duyse aan de Universiteit van Gent op, waarbij hij met hulp van de Duitsers in zijn ambt hersteld wordt. Voor zijn collaboratie met de Duitsers wordt hij in 1946 tot 20 jaar gevangenis veroordeeld en gedetineerd in de kampen Lokeren en Merksplas. Door een ernstige ziekte komt hij in 1948 in een kliniek te Aalst terecht, waar hij drie jaar later overlijdt. Zijn zoon Herman Speleers (1907-1990) treedt in de voetstappen van zijn vader als KNO-arts te Maastricht. pth


475 woorden
Als hij in juni 1918 uit België vlucht na tot 12 jaar dwangarbeid veroordeeld te zijn, moet hij bij professor Hendrik Burger (1864-1957) in Amsterdam zijn artsenexamen keel-, neus- en oorarts opnieuw afleggen om als bevoegd arts in Nederland te kunnen werken. Diens raad luidt om zich in de groeisteden Eindhoven of Heerlen te vestigen. Op 18 mei 1921 komt hij met zijn gezin vanuit Katwijk naar Eindhoven, waar hij met een praktijk als oogarts en KNO-arts start op het bovenhuis van Markt 36a.


Meierijsche Courant van 9 april 1929, 3 over lezing Speleers Waarnemingen van Thérèse Neumann 
Hij blijft zich in Nationaal Vlaams vaarwater bewegen en schrijft artikelen in het weekblad Vlaanderen (1922-1933) en in 1924 de brochure "Is de Vlaamsche Beweging een nationale beweging, ja of neen?" als antwoord op de voordracht van Frans Van Cauwelaert en als afwijzing van diens strategie.


Speleers, Reimond, Konnersreuth, in: Roeping 10 (1931-1932), 404-486
Later betrekt hij het pand Raiffeisenstraat 20 op de hoek met de Vestdijk. Het is de bijeenkomstplek waar vele gevluchte Vlamingen samenkomen, zoals Remi Bosselaers, Edmond Fabri, Karel De Schaepdrijver e.a. en de Eindhovense afdeling van de Groot-Nederlandse Vereniging.


Kath. Kring. Dr. R. Speleers spreekt over den droom, in: Eindhovens Dagblad van 16 januari 1934, 2
In Eindhoven houdt hij voor de katholieke kring enkele lezingen, zoals ‘Waarnemingen van Thérèse Neumann, ook wel Resi von Konnersreut genoemd’ (april 1929) – hierover publiceert hij in het tijdschrift Roeping – en ‘Over den droom’ (januari 1934). Hij is een veelgevraagd graf- en herdenkingsredenaar o.a. voor ex-activisten in ballingschap Alfons Depla, Edmond Fabri, Jef van den Eynde, Hippoliet Meert. Na de ‘uitdovingswet’ van 1929 spreekt hij in 1936 bij de onthulling van het monument Lodewijk Dosfel te Gent.


Dr. Speleers weer Prof. in Gent, in: Eindhovensche & Meierijsche Courant van 27 juli 1940, derde blad 2
Hij blijft sterk betrokken bij de Vlaamse Beweging met name via prof dr. Karel Heyndrickx, voorzitter van de Vlaams-Hollandsche Vereeniging Hou ende Trou en het werkbestuur van de Groot-Nederlandsche actie. Ook onderhoudt hij contacten met zijn oud-hoogleraar Burger die voorzitter is van de Dietsche Bond, maar zich niet als nationaal-socialist manifesteert.


Lent, P. van, In memoriam R. Speleers, in: Aristo van juni 1951
In 1940 volgt hij de overleden professor Daniël Van Duyse aan de Universiteit van Gent op, waarbij hij met hulp van de Duitsers in zijn ambt hersteld wordt. Voor zijn collaboratie met de Duitsers wordt hij in 1946 tot 20 jaar gevangenis veroordeeld en gedetineerd in de kampen Lokeren en Merksplas. Door een ernstige ziekte komt hij in 1948 in een kliniek te Aalst terecht, waar hij drie jaar later overlijdt. Zijn zoon Herman Speleers (1907-1990) treedt in de voetstappen van zijn vader als KNO-arts te Maastricht.


S[teef] Z[oetmulder], Veertig jaar oefening in filosofie te Eindhoven, in: Eindhovens Dagblad van 30 oktober 1967, 4
Bronnen:
__NOTOC__
======Meierijsche Courant van 9 april 1929, 3 over lezing Speleers Waarnemingen van Thérèse Neumann======


Elias, H.J., Vijfentwintig jaar Vlaamse Beweging, I-IV, Antwerpen 1969-1972
======Speleers, Reimond, Konnersreuth, in: Roeping 10 (1931-1932), 404-486======


Lent-Speleers, Godelieve van, Het doodgewone leven. Herinneringen uit 1905-1955, z.pl. 1974 (ongepubliceerd typescript van 40 pag.)
======Kath. Kring. Dr. R. Speleers spreekt over den droom, in: Eindhovens Dagblad van 16 januari 1934, 2======


Buning, Lammert, Speleers, Reimond Hendrik Lodewijk, in: Nationaal Biografisch Woordenboek 7 (Brussel 1977), cols 903-922
======Dr. Speleers weer Prof. in Gent, in: Eindhovensche & Meierijsche Courant van 27 juli 1940, derde blad 2======


Loupias, Alma, Inventaris van de Nederlandse collecties over de Vlaamse Beweging op het Rijksarchief Noord-Brabant, ’s-Hertogenbosch 1978 (inventarisreeks nr 23)
======Lent, P. van, In memoriam R. Speleers, in: Aristo van juni 1951======


Bruyne, Arthur de, Jules Charpentier. Afgezant van de Frontbeweging, Antwerpen 1989
======S[teef] Z[oetmulder], Veertig jaar oefening in filosofie te Eindhoven, in: Eindhovens Dagblad van 30 oktober 1967, 4======


Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse beweging, I-III, Tielt 1998; III, 2798-2800
======Elias, H.J., Vijfentwintig jaar Vlaamse Beweging, I-IV, Antwerpen 1969-1972======


Vanacker, Daniël, De Frontbeweging, Koksijde 2000
======Lent-Speleers, Godelieve van, Het doodgewone leven. Herinneringen uit 1905-1955, z.pl. 1974 (ongepubliceerd typescript van 40 pag.)======


Dedeurwaerder, Joris, Professor Speleers. Een biografie, Antwerpen 2002
======Buning, Lammert, Speleers, Reimond Hendrik Lodewijk, in: Nationaal Biografisch Woordenboek 7 (Brussel 1977), cols 903-922======


Seberechts, Frank en Verdoodt, Frans-Jos, Leven in twee werelden. Belgische collaborateurs en de diaspora na de Tweede Wereldoorlog, Antwerpen 2009
======Loupias, Alma, Inventaris van de Nederlandse collecties over de Vlaamse Beweging op het Rijksarchief Noord-Brabant, ’s-Hertogenbosch 1978 (inventarisreeks nr 23)======
 
======Bruyne, Arthur de, Jules Charpentier. Afgezant van de Frontbeweging, Antwerpen 1989======
 
======Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse beweging, I-III, Tielt 1998; III, 2798-2800======
 
======Vanacker, Daniël, De Frontbeweging, Koksijde 2000======
 
======Dedeurwaerder, Joris, Professor Speleers. Een biografie, Antwerpen 2002======
 
======Seberechts, Frank en Verdoodt, Frans-Jos, Leven in twee werelden. Belgische collaborateurs en de diaspora na de Tweede Wereldoorlog, Antwerpen 2009======
 
 
Peter Thoben 2013

Versie van 14 apr 2013 09:58

Speleers, prof. dr Reimond (Raymond Henri Louis of Reimond Hendrik Lodewijk)

  • Waas 9 maart 1876

† Aalst (B) 29 april 1951

Flamingant en oogarts. Als zoon van postmeester Joannes Franciscus Speleers (1837-1908) en Joanna Adela Constancia Lescornez (1847-1930) wordt hij te Waas geboren. Hij geniet een opleiding tot oogarts aan de universiteit Leuven van 1894 tot 1900 en een studie keel-, neus- en oorgeneeskunde aan de Friedrich Wilhelms Universität Berlijn. In 1904 trouwt hij met Justina Modesta Maria Reynaert (1880-1964). Ze krijgen vier kinderen. In 1916 wordt hij hoogleraar en zelfs plaatsvervangend rector magnificus in Gent.

Als hij in juni 1918 uit België vlucht na tot 12 jaar dwangarbeid veroordeeld te zijn, moet hij bij professor Hendrik Burger (1864-1957) in Amsterdam zijn artsenexamen keel-, neus- en oorarts opnieuw afleggen om als bevoegd arts in Nederland te kunnen werken. Diens raad luidt om zich in de groeisteden Eindhoven of Heerlen te vestigen. Op 18 mei 1921 komt hij met zijn gezin vanuit Katwijk naar Eindhoven, waar hij met een praktijk als oogarts en KNO-arts start op het bovenhuis van Markt 36a.

Hij blijft zich in Nationaal Vlaams vaarwater bewegen en schrijft artikelen in het weekblad Vlaanderen (1922-1933) en in 1924 de brochure "Is de Vlaamsche Beweging een nationale beweging, ja of neen?" als antwoord op de voordracht van Frans Van Cauwelaert en als afwijzing van diens strategie.

Later betrekt hij het pand Raiffeisenstraat 20 op de hoek met de Vestdijk. Het is de bijeenkomstplek waar vele gevluchte Vlamingen samenkomen, zoals Remi Bosselaers, Edmond Fabri, Karel De Schaepdrijver e.a. en de Eindhovense afdeling van de Groot-Nederlandse Vereniging.

In Eindhoven houdt hij voor de katholieke kring enkele lezingen, zoals ‘Waarnemingen van Thérèse Neumann, ook wel Resi von Konnersreut genoemd’ (april 1929) – hierover publiceert hij in het tijdschrift Roeping – en ‘Over den droom’ (januari 1934). Hij is een veelgevraagd graf- en herdenkingsredenaar o.a. voor ex-activisten in ballingschap Alfons Depla, Edmond Fabri, Jef van den Eynde, Hippoliet Meert. Na de ‘uitdovingswet’ van 1929 spreekt hij in 1936 bij de onthulling van het monument Lodewijk Dosfel te Gent.

Hij blijft sterk betrokken bij de Vlaamse Beweging met name via prof dr. Karel Heyndrickx, voorzitter van de Vlaams-Hollandsche Vereeniging Hou ende Trou en het werkbestuur van de Groot-Nederlandsche actie. Ook onderhoudt hij contacten met zijn oud-hoogleraar Burger die voorzitter is van de Dietsche Bond, maar zich niet als nationaal-socialist manifesteert.

In 1940 volgt hij de overleden professor Daniël Van Duyse aan de Universiteit van Gent op, waarbij hij met hulp van de Duitsers in zijn ambt hersteld wordt. Voor zijn collaboratie met de Duitsers wordt hij in 1946 tot 20 jaar gevangenis veroordeeld en gedetineerd in de kampen Lokeren en Merksplas. Door een ernstige ziekte komt hij in 1948 in een kliniek te Aalst terecht, waar hij drie jaar later overlijdt. Zijn zoon Herman Speleers (1907-1990) treedt in de voetstappen van zijn vader als KNO-arts te Maastricht.

Bronnen:

Meierijsche Courant van 9 april 1929, 3 over lezing Speleers Waarnemingen van Thérèse Neumann
Speleers, Reimond, Konnersreuth, in: Roeping 10 (1931-1932), 404-486
Kath. Kring. Dr. R. Speleers spreekt over den droom, in: Eindhovens Dagblad van 16 januari 1934, 2
Dr. Speleers weer Prof. in Gent, in: Eindhovensche & Meierijsche Courant van 27 juli 1940, derde blad 2
Lent, P. van, In memoriam R. Speleers, in: Aristo van juni 1951
S[teef] Z[oetmulder], Veertig jaar oefening in filosofie te Eindhoven, in: Eindhovens Dagblad van 30 oktober 1967, 4
Elias, H.J., Vijfentwintig jaar Vlaamse Beweging, I-IV, Antwerpen 1969-1972
Lent-Speleers, Godelieve van, Het doodgewone leven. Herinneringen uit 1905-1955, z.pl. 1974 (ongepubliceerd typescript van 40 pag.)
Buning, Lammert, Speleers, Reimond Hendrik Lodewijk, in: Nationaal Biografisch Woordenboek 7 (Brussel 1977), cols 903-922
Loupias, Alma, Inventaris van de Nederlandse collecties over de Vlaamse Beweging op het Rijksarchief Noord-Brabant, ’s-Hertogenbosch 1978 (inventarisreeks nr 23)
Bruyne, Arthur de, Jules Charpentier. Afgezant van de Frontbeweging, Antwerpen 1989
Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse beweging, I-III, Tielt 1998; III, 2798-2800
Vanacker, Daniël, De Frontbeweging, Koksijde 2000
Dedeurwaerder, Joris, Professor Speleers. Een biografie, Antwerpen 2002
Seberechts, Frank en Verdoodt, Frans-Jos, Leven in twee werelden. Belgische collaborateurs en de diaspora na de Tweede Wereldoorlog, Antwerpen 2009

Peter Thoben 2013