Aan de totstandkoming van deze digitale encyclopedie wordt nog gewerkt.
Jan Kuhr: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Peter Thoben over Jan Kuhr voor de ''Encyclopedie Eindhoven'' '''Kuhr, Jan''' (Johannes Loduvicus Gerardus), Eindhoven 18 november 1919 – 24 februari 1996 Eindh...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Peter Thoben over Jan Kuhr voor de ''Encyclopedie Eindhoven'' | Peter Thoben over Jan Kuhr voor de ''Encyclopedie Eindhoven'' | ||
'''Kuhr, Jan''' (Johannes Loduvicus Gerardus), Eindhoven 18 november 1919 – 24 februari 1996 Eindhoven. Via de bioscoopreclames van vader, banketbakker Willem Kuhr (1894-1961), komt hij in aanraking met de schilderkunst.[[Bestand:jankuhr.jpg|frame]] In Amsterdam volgt hij de Rijksnormaalschool voor Kunstnijverheid. Na 2½ jaar arbeidsinzet in Duitsland tijdens de oorlog trouwt hij in 1946 met Mientje Verleg en er worden drie kinderen geboren. Zijn carrière als kunstschilder neemt dan een aanvang en als lid van Kunstkring De Kempen en Sociëteit Cultureel Contact exposeert hij regelmatig. Hij is lid van de kunstenaarsgroep De Vrije Expressieven in 1956 en staat op, maar coördineert ook de kunstmarkten op Koninginnedag. Via schoolrondleidingen in het Van Abbemuseum (met Piet Smissaert) raakt hij verbonden aan het Jeugdatelier (als opvolger van Antoon Beks) en de Vrije Academie, later Stichting Kunstzinnige Vorming Eindhoven en Centrum voor de Kunsten, waar hij bijna 40 jaar docent is. Tal van jongeren en ouderen heeft hij creatief gestimuleerd en zelfs tot het kunstenaarschap gebracht bijv. Erni van Aerts of Henri Hess. Door zijn Bourgondisch karakter en maatschappelijke betrokkenheid wordt hij in 1961 stadsprins Palettinus van Lampegat met als gevolg de eerste voorzitter van de Federatie Eindhovense Carnavalsverenigingen (1962-1979) en vervolgens erevoorzitter. Daarna is hij jarenlang Sinterklaas bij de intocht van de Goed Heiligman in Eindhoven. Voor zijn verdiensten wordt hij in 1980 Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Na zijn pensionering neemt hij het penseel weer op en exposeert nog enkele malen. Als goed observator van het alledaagse leven schildert hij graag mensen bij gildefeesten, carnaval, circus, kermissen, processies en begrafenissen. Daarom wordt hij wel een ‘chroniqueur van het leven’ of ‘schilder van feest en spel’ genoemd. Naast linosneden en tekeningen schildert hij in een expressief-impressionistische stijl met een losse toets in een rijk kleurenpalet. | '''Kuhr, Jan''' (Johannes Loduvicus Gerardus), Eindhoven 18 november 1919 – 24 februari 1996 Eindhoven. Via de bioscoopreclames van vader, banketbakker Willem Kuhr (1894-1961), komt hij in aanraking met de schilderkunst.[[Bestand:jankuhr.jpg|frame]] [[Bestand:kuhr, Jan.jpg|thumb|left|300px|Feestgedruis op de Markt]] In Amsterdam volgt hij de Rijksnormaalschool voor Kunstnijverheid. Na 2½ jaar arbeidsinzet in Duitsland tijdens de oorlog trouwt hij in 1946 met Mientje Verleg en er worden drie kinderen geboren. Zijn carrière als kunstschilder neemt dan een aanvang en als lid van Kunstkring De Kempen en Sociëteit Cultureel Contact exposeert hij regelmatig. Hij is lid van de kunstenaarsgroep De Vrije Expressieven in 1956 en staat op, maar coördineert ook de kunstmarkten op Koninginnedag. Via schoolrondleidingen in het Van Abbemuseum (met Piet Smissaert) raakt hij verbonden aan het Jeugdatelier (als opvolger van Antoon Beks) en de Vrije Academie, later Stichting Kunstzinnige Vorming Eindhoven en Centrum voor de Kunsten, waar hij bijna 40 jaar docent is. Tal van jongeren en ouderen heeft hij creatief gestimuleerd en zelfs tot het kunstenaarschap gebracht bijv. Erni van Aerts of Henri Hess. Door zijn Bourgondisch karakter en maatschappelijke betrokkenheid wordt hij in 1961 stadsprins Palettinus van Lampegat met als gevolg de eerste voorzitter van de Federatie Eindhovense Carnavalsverenigingen (1962-1979) en vervolgens erevoorzitter. Daarna is hij jarenlang Sinterklaas bij de intocht van de Goed Heiligman in Eindhoven. Voor zijn verdiensten wordt hij in 1980 Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Na zijn pensionering neemt hij het penseel weer op en exposeert nog enkele malen. Als goed observator van het alledaagse leven schildert hij graag mensen bij gildefeesten, carnaval, circus, kermissen, processies en begrafenissen. Daarom wordt hij wel een ‘chroniqueur van het leven’ of ‘schilder van feest en spel’ genoemd. Naast linosneden en tekeningen schildert hij in een expressief-impressionistische stijl met een losse toets in een rijk kleurenpalet. | ||
Willem van der Sommen, Jan Kuhr. Ode aan een Chroniqueur, Eindhoven 1999 | Bronnen: | ||
======Willem van der Sommen, Jan Kuhr. Ode aan een Chroniqueur, Eindhoven 1999====== | |||
[[Categorie:Artistiek en Artiesten]] | |||
[[categorie:Beeldende kunst]] | |||
[[categorie:Schilderkunst]] | |||
Huidige versie van 10 aug 2020 om 21:59
Peter Thoben over Jan Kuhr voor de Encyclopedie Eindhoven
Kuhr, Jan (Johannes Loduvicus Gerardus), Eindhoven 18 november 1919 – 24 februari 1996 Eindhoven. Via de bioscoopreclames van vader, banketbakker Willem Kuhr (1894-1961), komt hij in aanraking met de schilderkunst.
In Amsterdam volgt hij de Rijksnormaalschool voor Kunstnijverheid. Na 2½ jaar arbeidsinzet in Duitsland tijdens de oorlog trouwt hij in 1946 met Mientje Verleg en er worden drie kinderen geboren. Zijn carrière als kunstschilder neemt dan een aanvang en als lid van Kunstkring De Kempen en Sociëteit Cultureel Contact exposeert hij regelmatig. Hij is lid van de kunstenaarsgroep De Vrije Expressieven in 1956 en staat op, maar coördineert ook de kunstmarkten op Koninginnedag. Via schoolrondleidingen in het Van Abbemuseum (met Piet Smissaert) raakt hij verbonden aan het Jeugdatelier (als opvolger van Antoon Beks) en de Vrije Academie, later Stichting Kunstzinnige Vorming Eindhoven en Centrum voor de Kunsten, waar hij bijna 40 jaar docent is. Tal van jongeren en ouderen heeft hij creatief gestimuleerd en zelfs tot het kunstenaarschap gebracht bijv. Erni van Aerts of Henri Hess. Door zijn Bourgondisch karakter en maatschappelijke betrokkenheid wordt hij in 1961 stadsprins Palettinus van Lampegat met als gevolg de eerste voorzitter van de Federatie Eindhovense Carnavalsverenigingen (1962-1979) en vervolgens erevoorzitter. Daarna is hij jarenlang Sinterklaas bij de intocht van de Goed Heiligman in Eindhoven. Voor zijn verdiensten wordt hij in 1980 Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Na zijn pensionering neemt hij het penseel weer op en exposeert nog enkele malen. Als goed observator van het alledaagse leven schildert hij graag mensen bij gildefeesten, carnaval, circus, kermissen, processies en begrafenissen. Daarom wordt hij wel een ‘chroniqueur van het leven’ of ‘schilder van feest en spel’ genoemd. Naast linosneden en tekeningen schildert hij in een expressief-impressionistische stijl met een losse toets in een rijk kleurenpalet.
Bronnen: