Frans Kortie

Frans Kortie "Mister Airborne"

* Eindhoven 6 januari 1920
† Eindhoven 11 augustus 2005

Ambtenaar, in dienst van de gemeente Eindhoven op de afdeling Voorlichting en Representatie. Voorzitter van de Vereniging Airborne Vrienden.
Bedenker er vormgever van het Eindhovense Stadsjournaal. Dit is van 1956 tot 1981 door Kortie samengesteld.

"Moet jij mij niet groeten ?"
"Dankzij wethouder Van Engeland krijgt Frans Kortie uit de Melkweg in het najaar van 1940 een tijdelijke baan op het gemeentehuis. Daar is hij erg blij mee omdat vele jongeren gedwongen worden om in Duitsland te gaan werken. Hij doet volop mee aan het pesten en plagen van zijn N.S.B.- superieuren en pro-Duitse collegae. "Dat was toen ons lust en ons leven", zo herinnert hij zich."
"Hun administratieve onkunde buitten wij zelfs zo uit, dat zij voortdurend fouten maakten. Als zij dat door hadden - wat niet altijd het geval was - dreigden zij met de Duitsers, maar gelukkig bleef het meestal bij een dreigement.
Mijn Tongelrese vriend, Marinus van der Aalst, moest op een kwade dag bij de S. D., de Duitse "Sicherheitsdienst" op het matje komen en wel bij de beruchte "Kriminalkommissar" Weber . Maar gelukkig was er geen bewijs voor de beschuldiging, dat Marinus onderduikers had geholpen. Ik had de euvele moed burgemeester Pulles niet te groeten, toen hij op een morgen het gemeentehuis binnen kwam. Ik keerde hem zelfs opvallend de rug toe. Hij werd toen zo woedend, dat hij mij niet in stadhuistaal maar als ex-veearts uitvloekte: "Kun jij mij niet groeten ? Heb je soms stront in je ogen?! Volgende keer stuur ik je naar de S. D."

Persoonsbewijs van mevrouw Johanna Arnolda van Os uit oktober 1941, afgegeven door het gemeente Eindhoven en getekend door Frans Kortie. (persoonsbewijs uit archief Hüsken)

N. S. B.-burgemeester heeft het moeilijk

"Burgemeester Verdijk wordt, vooral door toedoen van de N. S. B. begin februari 1942 ontslagen. Hij zou onvoldoende meegewerkt hebben aan de gedwongen tewerkstelling op het vliegveld, dat nu door de Duitse luchtmacht gebruikt wordt. Hij wordt er ook van beschuldigd te weinig aandacht gegeven te hebben aan de Joden-vervolging. Een fanatieke N. S. B.-er, Dr. H. Pulles, vee-arts in het gemeentelijk slachthuis in Tongelre, wordt zijn opvolger.
Hij krijgt ambtelijke hulp van enkele geestverwanten, die na een spoedcursus tot gemeente-ambtenaar worden gebombardeerd . Natuurlijk zijn die nieuwkomers niet opgewassen tegen de ervaren ambtenaren. Die doen alles om het werk van hun surrogaat-collega's belachelijk en zelfs onmogelijk te maken.
De gemoedsrust van de burgemeester en van zijn trawanten wordt danig op de proef gesteld vooral wanneer zij ontdekken, dat hun besluiten gesaboteerd worden. Ook als zij merken, dat hun brieven en dossiers beplakt worden met "Verbeter de wereld, maar begin bij je zelf" of met "OZO" dat is "Oranje Zal Overwinnen". Of nog erger met de dreigende tekst: "Pulles, die na de oorlog de 1.. is".

De bovenstaande anekdotes, geschreven door Frans Kortie, zijn in verkorte vorm in het boek "Tongelre te Kijk" van Tonny van den Boomen gepubliceerd.

Auteur van:
Eindhoven groeiende stad (1954) met foto's van Martien Coppens
Eindhoven 1940 1944, Bezetting - bevrijding, (2004)