Aan de totstandkoming van deze digitale encyclopedie wordt nog gewerkt.
Eckartsebrug
In 1930 werd de naam Eckartsebrug officieel vastgesteld als naam van de brug over de Dommel in de Soeterbeekseweg. De brug heette al zo. Blijkbaar hebben ook de Nuenenaren de brug een naam gegeven, want aan die kant hangt een bordje waarop "Willem-Hikspoorsbrug" staat. Heet de brug in Nuenen anders dan in Eindhoven? Dat zou kunnen zijn. Maar omdat er nu een andere brug ligt dan in 1930, zouden we ook kunnen concluderen, dat brugnamen niet zonder meer op de opvolgers overgaan. En dat het gemeentebestuur van Nuenen hier na de nieuwbouw dat van Eindhoven te snel af is geweest.
Een aardig idee overigens, om de naam van de tuinman van Soeterbeek te vereeuwigen, want hij speelde op het laatst van de oorlog een bijzondere rol. Hij vertelde de commandant van een verkenningseenheid van de 107e Panzerbrigade, die een brug zocht waar de Duitse tanks de Dommel konden oversteken, dat deze brug daar te zwak voor was. Vermoedelijk wilden de Duitsers doorstoten naar Son. Zij waren dus niet op weg naar Eindhoven, zoals het verhaal lange tijd luidde. Toen de tuinman met de Duitsers stond te praten, arriveerde de jonge Jhr. J. Smits van Oyen, die in Eindhoven naar de intocht van de geallieerden was wezen kijken. Omdat hij een fototoestel bij zich had en foto's wilde maken, zagen de Duitsers hem voor een spion aan en wilden ze hem als gijzelaar meenemen. Dank zij tuinman Hikspoors kon hij echter ontsnappen. De tekst onder de naam herinnert aan de gebeurtenis.
Ter herinnering aan 19 september 1944
God spaarde ons ongedacht
Door deze zwakke brug
Haar zwakheid was haar kracht
Hier moest de vijand terug
De tekst is door de nieuwbouw natuurlijk wel een brutaal stukje geschiedvervalsing. Niet deze, maar de vorige brug hield de Duitsers tegen. Daarop hing trouwens een bord met een iets andere tekst:
God spaard' ons ongedacht
Door deze zwakke brug
Haar zwakheid was haar kracht
Hier moest de Mof terug
Maar die tekst zal wel niet meer kunnen, nu we met onze oosterburen het bevrijdingsfeest gaan vieren. Dat is ook niet erg. De zwakke brug is verdwenen, terwijl het oude verhaal dat de brug de stad heeft gered, niet lijkt te kloppen. Het gedicht kan dus beter vervallen. Misschien kan in plaats daarvan een bordje worden geplaatst dat de werkelijke gebeurtenissen memoreert. Want het zou wel eens kunnen zijn, dat de tuinman hier het leven van de jonkheer heeft gered.
Jan Spoorenberg 1996