Aan de totstandkoming van deze digitale encyclopedie wordt nog gewerkt.
Willem de Kok: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 28: | Regel 28: | ||
[[Categorie:Artistiek en Artiesten]] | [[Categorie:Artistiek en Artiesten]] | ||
[[categorie:Beeldende | [[categorie:Beeldende kunst]] | ||
[[categorie:Schilderkunst]] | [[categorie:Schilderkunst]] |
Versie van 27 aug 2013 11:30
Kok, Willem de (Wilhelmus), kunstschilder
- Eindhoven 8 juni 1883
† Eindhoven 2 juni 1959
Als zoon van schoenmaker Cornelis Hubertus de Kok (1854-1919) en Hendrica Manders (1845-1931) behaalt hij in 1901 op de Eindhovensche Teekenschool een koninklijke medaille met diploma. Vervolgens wordt hij opgeleid tot kerk- en decoratieschilder door polychromeur en kunsthandelaar Henricus Josephus Verplak (1860-1926) te Eindhoven, P. de Boer te Amsterdam, W. van Bokhoven te Bussum en Antoon van Welie te ’s-Hertogenbosch.
Na zijn huwelijk in 1910 te Woerden met Adriana Maria Cozijn (1888-1968) is hij vooral bekend als schilder van ‘Olieverf-Portretten naar photo en naar het leven’. Zo portretteert hij een hele rij Eindhovenaren met name notabelen en fabrikanten. Verder is hij bekend vanwege een portret van stadsfiguur Pietje Soes, alias Petrus Felix de Groot (1879-1943), waarvan hij meerdere exemplaren geschilderd zal hebben. Museum Kempenland bezit ook een exemplaar.
In mei 1923 exposeert hij in de foyer van de Chicago Bioscoop ‘zijn beste werken’. In 1924 presenteert hij in de Volksbond een Laatste Oordeel op doek van 8 bij 6 meter, bedoeld als muurschildering voor de kerk van Loon op Zand.
In de jaren 1930 maakt hij studiereizen door Duitsland naar Oostenrijk en Italië. Van de door kunstschilder Johannes Nicolaas jr (1885-1943) in 1934 opgerichte Vereeniging van Beeldende Kunstenaars De Zuid-Nederlandsche Onafhankelijken is De Kok vice-voorzitter en doet mee aan de exposities in 1935 en 1941. Op de expositie Noord-Brabantsche Schilder- en Beeldhouwkunst in het Van Abbemuseum in 1939 toont hij een zigeunermeisje. Hij is dan inmiddels naar Den Haag verhuisd.
Na nog in Soest gewerkt en gewoond te hebben keert hij in 1951 naar Eindhoven terug. Een leerling van hem is Marinus van der Sangen (1900-1981). Het ‘In memoriam’ in het Eindhovens Dagblad omschrijft hem als ‘een bescheiden kunstenaar die … op de achtergrond bleef’. Zijn manier van schilderen is academisch met oog voor details en soms impressionistisch zoals bij het doek zwembad De IJzeren Man in bezit van Museum Kempenland Eindhoven.
Bronnen:
- Peter Thoben, Aanwinst: Pietje Soes van Willem de Kok, in: Museum Kempenland Eindhoven Nieuws 17 (mei 2005), 6-7
Afbeeldingen
- Pietje Soes, olieverf/doek 42 x 30,5 cm, collectie Museum Kempenland Eindhoven, inv.nr MKE 2004.12.45
Peter Thoben 2013