Aan de totstandkoming van deze digitale encyclopedie wordt nog gewerkt.

Frans Nielen: verschil tussen versies

Uit De historische en eigentijdse encyclopedie van Eindhoven
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 18: Regel 18:


[[Categorie:Artistiek en Artiesten]]
[[Categorie:Artistiek en Artiesten]]
[[categorie:Beeldende Kunst]]
[[categorie:Beeldende kunst]]
[[categorie:Schilderkunst]]
[[categorie:Schilderkunst]]

Huidige versie van 27 aug 2013 om 11:22

Nielen, Frans (Franciscus Josef Johannes), beeldend kunstenaar

  • Geldrop 3 april 1933

† Veldhoven 25 december 2010

Als jongste van acht kinderen geboren in het gezin van Jan Nielen (1891-1975) en Elisabeth Johanna Verkerk (1894-1936) heeft hij een moederloze jeugd en zit op kostschool in Amstelveen, waar hij blijk geeft van zijn tekenaanleg. Na de Mulo en militaire dienst bij de mariniers werkt hij op de verkoop bij Philips. Zijn chef stimuleert hem naar de avondopleiding van de Academie voor Industriële Vormgeving te gaan (1959-1962).

Naast uiteenlopende baantjes tekent en schildert hij in zijn vrije tijd en dompelt zich onder in het Eindhovense kunstcircuit met de Poort van Kleef op de Markt, later café Olympiade en café De Leeuwerik aan het Stratumseind als vaste ontmoetingsplekken.

Na een eerste expositie in 1967 bij café-galerie De Herberg wordt hij in 1969 tot de Beeldende Kunstenaars Regeling toegelaten, waarvan hij tot 1984 gebruik kan maken. Om zijn eenzaamheid te camoufleren weet hij in het kroegleven door zijn humoristische verhalen, zingen en persoonsimitaties de aandacht te trekken met als gevolg een bekende Eindhovenaar met de bijnamen The Voice en Blue King.

In februari 1992 krijgt hij een herseninfarct en verandert zijn leefwijze. In zijn artistieke werk wordt hij aanvankelijk geïnspireerd door de Cobra- en materieschilders. In de jaren 1970 vindt hij eigen thema’s die hij in serie, in een herkenbaar handschrift uitwerkt. Na de ‘wolken’-schilderijen schildert hij kleurrijke lyrisch-expressionistische doeken en schilderijen met krantencollages en kalligrafische quasiteksten in combinatie met masker- en vogelmotieven, die hij op zijn reizen naar Canada in 1979 en 1981 heeft opgedaan. Indianenmotieven op doek of als totempaal in eenvoudige kleurrijke patronen worden steeds meer zijn handelsmerk.

Hij exposeert vrijwel uitsluitend in de regio Eindhoven en kan voor zijn werk weinig kopers vinden. De kunstkritiek schrijft dat zijn werk te veel vorm is en te weinig inhoud heeft, dus niet serieus genoeg is. Onder de titel Kleuren maken de man heeft hij in Museum Kempenland in 1998 ter gelegenheid van zijn 65ste verjaardag een grote overzichtstentoonstelling met publicatie. De laatste levensjaren weerhouden fysieke problemen hem van het schilderen. Als kleurrijke figuur lijkt hij voor Eindhoven van groter belang dan door zijn nagelaten werk dat o.a. in de collectie van Museum Kempenland Eindhoven te vinden is.

Bronnen:

  • Peter Thoben, Frans Nielen. Kleuren maken de man, Museum Kempenland Eindhoven 1998